Służba liturgiczna
"Konstytucja o liturgii świętej" Soboru Watykańskiego II uczy, że liturgia nie jest czynnością prywatną, nie jest dziełem jednej osoby, lecz wielu uczestników, którzy w ramach jej sprawowania spełniają różne funkcje. Należy jednak pamiętać, że spełniający funkcję powinien czynić tylko to, co należy do niego z natury rzeczy i na podstawie przepisów liturgicznych.
W Kościele jest miejsce dla:
- wspólnoty liturgicznej, której członkowie na mocy chrztu św. składają Bogu duchowe ofiary i uczestniczą świadomie, pobożnie i czynnie w sprawowanej liturgii,
- celebransa, który przewodniczy całemu zgromadzeniu liturgicznemu, jak Chrystus przewodniczył Ostatniej Wieczerzy,
- ministrantów pełniących różne posługi przy ołtarzu,
- lektora, który czyta słowo Boże w podczas zgromadzenia liturgicznego,
- psałterzysty, który wykonuje psalm responsoryjny, względnie inny kantyk biblijny występujący po czytaniach słowa Bożego,
- komentatora, który przez krótkie objaśnienia ma ułatwić wiernym zrozumienie obrzędów liturgicznych, wprowadzić w sens czytań, uprzystępnić treść odmawianych modlitw a także kształtować uczestnictwo wiernych,
- organisty, który podtrzymuje śpiew zgromadzenia, wytwarza nastrój modlitewnego skupienia grą odpowiednich utworów muzycznych skomponowanych na użytek liturgii,
- scholi, która wykonuje kantyk "Alleluja" poprzedzający Ewangelię, prowadzi śpiewy wykonywane na przemian z ludem oraz pielęgnuje śpiew gregoriański,
- chóru, którego śpiew wielogłosowy, zharmonizowany z wymową liturgii, ubogaca zgromadzenie liturgiczne,
- kościelnego, który dba o zakrystie i cały budynek kościelny, przygotowuje wszystko, co jest potrzebne do czynności liturgicznych.