Z lotu bociana
Ludziska kochane, co wy to robicie? Żodnych zamowiyń na bajtle ni momy! Piyńć nas już teraz w gotowości we gnioździe stoi, bo i młode by musiały trocha poćwiczyć, a tu nic – żodnych obsztalunków! Ejzi my latoś jakie trzi, sztyry zamówiynia dostali, to je moc! Bezrobocie na całego! Nad Nilym to nadążyć nie umimy, furgomy tam i nazot, po dwie, trzi sztele za jednym zamachym, a u was – szkoda godać! Do tego jeszcze tyn deszcz, serce się kraje! Stoja se tak zmoknyty na kalynicy i co pomyśla, jako to piyrwy bywało, to mi płaczki z oczy lecom. Ale co zrobić, dzióbym muru nie przebijesz, a żyć jakoś trza. Zresztą, możno na tyn Wasz odpust się pogoda poprawi, bo jo wiym, że świynto Aniynka tam o Was bardzo dbo. Licza na to, boch jeszcze chcioł młodym Anaberg pokozać przed rajzom. To już je tako nasza rodzinno tradycja.
Jo wiym, że Wom tyż ni ma leko, że drożyzna, z robotom różnie, a Holandia dość blisko, wiatroczki się kryncom, tulpy woniają, a guldyny jeszcze bardzi... ale zaś z druge strony, ludeczkowie złoci, nie wszystko złoto, co się świyci. Jo moc we świecie bywom, możecie mi wierzyć. Som rychtyk na tym świecie rzeczy (łobejrzicie się, niechcący Sojki cytuja), kerych te guldyny nie som we wercie. Jaby tak wasi młodzi sam, we własny łojcowiźnie rodziny zakłodali, porządnie się tyn groźny rynek pracy (tak się to nazywo, ni?) poobserwowali, a choby i jaki własny gyszeft otworzyli – to je przeca niemożliwe, żeby blank nic nie szło! Jo wiym, jo rozumia, som żech tyż już mioł take momynty w życiu, że nikedy nie idzie. Chobyś na szpicy dzióba stanył, nie idzie i już. Pamiyntocie, jakeście mi kedyś musieli gotowe żarcie do gniozda ciepać, tak nas pogoda przicisła? Ale to zaś nie znaczy, że jo teraz durch już yno na gotowe czekom! No, tego byście powiedzieć ni mogli, bobych się rychtyk obraziył. Po co to przipominom? Żebyście widzieli, że Was rozumia i wiym, że nikedy trza kajś wyjechać, coby trocha grosza naszkurtać. Bo to abo dach trza nowy, abo płot się wali, abo łaziynka zaloło. Yno żeby się naroz nie okozało, że już bez tego nie idzie – bo tepich wyszeł z mody, bo sosiod kupił se lepsze okna od tych, co my łońskirok wstawiyli, bo dycki lepszy je mieć niż ni mieć a jeszcze lepszy mieć wiyncy niż myni, egal wiela by to "myni" miało wynosić.
Wyboczcie mi, ludeczkowie złoci, nie chca się tu wymondrzać, to wszystko z tego żolu za tym, jak to piyrwy było. Zresztom, nie chca tyż powtarzać tego, co Wom już niedowno tak piyknie i mądrze Wasz Biskup napisoł. Leciołech prawie z Partów i nad kościołym słysza jednym uchym, że coś czytajom, co mie już downo fest szteruje. Sfiurgnyłech się pod lipy na placu kościelnym i aż żech się popłakoł, tak to wszystko tyn Biskup piyknie napisoł. No, som bych tego lepszy nie wykolarzył. Swojom drogom, jabyście mi podciepli do gniozda e-maila od tego Biskupa, byda Wom wdziynczny.
A wrocając do tych bajtli – suchejcie, to je rychtyk trocha gańba, żebyście własnego bociana na lodzie zostawiyli. Jak w Egipcie na spokojnie robimy bilanse, to mie te cyfry nie chcom przez dziób przelyźć, a to już i tak dycki pora łebków se dopisza. Nie dziwota, że potyn durch się musicie o szkoła i przedszkole handryczyć. Żodno władza Wom nie bydzie chciała dlo take kapki bajtli rechtorów opłacać, i tego wszystkiego, co tam jeszcze do kupy przichodzi. Zresztom, wiycie jako to potyn ta szkoła wyglądo? Połowa lekcji je łączono a wszyskego uczy dwóch rechtorów, bo inakszy nie idzie. Ja, ja, jo już niejedno widzioł, nie yno tu u Was. Beztoż godom: sztelujcie se bajtli! To leży w naszym obopólnym interesie. Kożdy niż demograficzny do się przeczekać, jak som dobre prognozy. A som? Ci co Wom do Rajchu 20 abo 10 lot tymu pouciekali, mielibyby dzisiej swoje bajtle we Waszy szkole. Ale ni majom i szlus. Jak Wy, młodzi, bydziecie bardzi na Holandia zaglądać niż na Wasze śląske dziołchy na swoich biołych chałupkach, to my som stracyni. A jak jeszcze i te dziołchy za Wami wybzyknom, to som starcyni na amen.
Na szczyńście, momy odpust. Swiynto Aniynko, łączniczko pokolyń, poradż co na to, coby nie było tak, że oma je w Nimcach, mama w Babicach a cera ze szacym w Holandii.
Wasz trocha smutny (no bo za dwa tydnie zaś się trza zbiyrać)
BOCIAN