Wyszukiwarka
Ktokolwiek zna...
czyli szukamy śladów Franciszka Goduli
"Polski słownik biograficzny" podaje, że 10 października 1888 r. we wsi Babice pod Raciborzem urodził się publicysta i miłośnik historii Śląska, Franciszek Godula. Podobne informacje można znaleźć w pracy Wincentego Ogrodzińskiego pt. "Dzieje piśmiennictwa śląskiego". Fakt narodzin i chrztu notują księgi parafii św. Jadwigi w Markowicach. Czytamy w nich, że 10 października 1888 r. urodził się Franciszek Godula, syn Jana Goduli kołodzieja i Marianny zd. Nowak. Ochrzczony został 14 października tegoż roku, rodzicami chrzestnymi zostali Marianna Depta – panna z Babic i Emanuel Newe – chałupnik z Radoszów.
Czym zasłużył się syn kołodzieja z Babic, że znalazł miejsce w poważnych pracach naukowych, jakimi są "Dzieje piśmiennictwa śląskiego" czy "Polski słownik biograficzny"?
Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej wiosce (dodajmy, że początek tej szkoły sięga 1832 r.), Franciszek Godula rozpoczął naukę w zawodzie drukarskim w Raciborzu. Pracował w oficynie "Oberschleisische Volkszeitung" i "Nowinach Raciborskich". 15 marca 1905 r. został przeniesiony do Bytomia do redakcji i administracji założonego przez Karola Miarkę "Katoliku" – do 1939 r. był z nim związany. W latach 1906- 1908 praktykował w "gazecie Opolskiej" oraz "Polaku" – Wojciecha Korfantego. W 1908 r. powrócił do "Katolika".
Poza praca redaktora zajmował się działalnością społeczną w ramach pierwszego polskiego Związku Młodzieżowego na Górnym Śląsku, współpracował z Towarzystwem Młodzieży Kupieckiej, gdzie został wybrany wiceprezesem zarządu głównego. Szczególnie owocną działalność rozwinął w Towarzystwie Oświatowym św. Jacka. Pracował również w Związku Towarzystw Śpiewaczych. Był sekretarzem Polsko-Katolickiej Partii Ludowej. Od 1925 roku rozpoczął pracę w Katowicach, w Zjednoczonym Wydawnictwie gazet. Krótko przed wojną, w 1939 roku, objął stanowisko referenta społecznego w dyrekcji Rudzkiego Gwarectwa Węglowego. Po zakończeniu wojny został redaktorem "Gościa Niedzielnego" a od 1946 roku pracował w zarządzie miejskim w Raciborzu, zasilał też swymi pracami wychodzące tu "Nowiny Raciborskie". Związek Dziennikarzy w Katowicach mianował Franciszka Godulę seniorem dziennikarstwa na Górnym Śląsku. Jednak największe uznanie zyskał pracami historycznymi. Od najmłodszych lat z upodobaniem zajmował się badaniami nad historią Śląska. Wyniki tych badań zamieszczał w "Nowinach Raciborskich", "Katoliku", "Gazecie Opolskiej" i poznańskiej "Pracy". Jest autorem książek: "Historia Opola i okolic", "Historia Raciborza i okolic", "Historia handlu i przemysłu Górnego Śląska". Za prace te otrzymał w 1937 roku Srebrny Wawrzyn Akademicki Polskiej Akademii Literatury.
Zmarł 30 grudnia 1950 roku.
Jak słusznie, Czytelniku, zauważyłeś, bardzo dużo możemy powiedzieć o dorosłym życiu i twórczości bohatera tego artykułu. Niestety, nie znamy dokładnego miejsca jego urodzin – rodzinnego domu, ewentualnych żyjących krewnych. Jak dotąd nikt w Babicach nie był w stanie udzielić nam żadnej informacji na temat tak – okazuje się – wybitnej osobowości. Żadnego śladu, żadnego wspomnienia.
A może jednak ktoś sobie coś przypomni? Może znajdą się nitki łączące Franciszką Godulę ze współczesnością? Będziemy wdzięczni za każdą informację.
Ktokolwiek zna ...